„Twoje słowa spuściły cię w moje oczy nigdzie niżej!” „Jesteś niesamowicie głupi, jeśli myślisz, że wszystko, co powiedziałeś, to mądra mowa!” Jak zrobić i co powiedzieć osobie, aby się zamknęła: zwroty bez maty Jak odesłać, wysłać faceta, człowieka z mądrymi słowami? Skupianie się wyłącznie na tym, co on robi źle. Nie odkłada skarpetek do kosza na pranie, nie zmywa kubka po porannej kawie, nie pamięta o urodzinach teściowej, nie wie, jak nazywa się wychowawca waszego dziecka…. Nie, nie, nie, ciągle to nie! A może zamiast skupiać się na negatywach, zacznij dostrzegać to, co pozytywne? elizapietrzak. Obgaduje Cię zazdrosna koleżanka! Jest jedna dziewczyna, która przygląda się Tobie i cokolwiek usłyszy, lubi ubarwiać i przekazywać dalej. Jest to największa plotkara w towarzystwie, więc nie martw się – ona każdego obgaduje. Oprócz powyższych wskazówek, mogą one sprawić, że cały proces będzie decydował o tym, co powiedzieć, aby uzyskać odpowiedź, trochę mniej nerwów i spokoju. # 1 Najpierw porozmawiaj z przyjaciółmi. Jeśli zastanawiasz się, jak powiedzieć komuś, kogo lubisz, za pomocą tekstu, najpierw porozmawiaj ze znajomymi o swoim planie. Komunikat „JA” zawiera opis Twojej reakcji i odczuć oraz opis konkretnego zachowania drugiej osoby, które jest ich przyczyną. Wypowiedz „JA” może też zawierać też opis konsekwencji, do jakich prowadzi zachowanie drugiej osoby. Nie myl jednak komunikatu „JA” z informacją zwrotną. Komunikat „JA” to szybka reakcja na Vay Tiền Online Chuyển Khoản Ngay. Znacie kogoś, kto zawsze potrafi wam zepsuć humor? Sprawia, że czujecie się zmęczeni na samą myśl o spotkaniu z nim, zawsze potrafi powiedzieć coś niemiłego albo wywołać awanturę? Jeśli tak, to możliwe, że macie do czynienia z toksyczną osobą. Kliknij tutaj i poznaj sposób na dupka! Relacje z toksycznymi osobami potrafią być bardzo niszczące, ale potrafią też być bardzo podstępne… Dlatego w tym odcinku podpowiem wam, jak rozpoznać toksyczne osoby i jak sobie z nimi radzić, żeby nie zatruwały nas swoimi negatywnymi emocjami. Jak rozpoznać toksyczną osobę? Jeśli zawsze po spotkaniu z nią czujesz się gorzej, niż przed nim – to są spore szanse, że masz do czynienia z toksyczną osobą. Tacy ludzie z łatwością potrafią zepsuć humor wszystkim wokół i wysysają całą dobrą energię z otoczenia. Ich paliwem są niepotrzebne spięcia i dramaty, często więc prowokują konflikty, czepiają się innych, obgadują znajomych i współpracowników, krytycznie oceniają ludzi za ich plecami i uwielbiają narzekać na wszystko. To osoby, które często robią z siebie ofiarę – każdą sytuację, czy to międzyludzką, czy przypadkowe zdarzenie, są w stanie obrócić tak, żeby wyszło na to, że to inni ludzie albo wszechświat się na nich uwzięli. Chociaż sami prowokują konflikty, zwalają winę na innych i przekonują wszystkich wokół, jacy to oni są biedni i pokrzywdzeni. Biorą ludzi na litość, a współczucie ze strony innych jest dla nich techniką manipulacji – jeśli przejmiesz się sytuacją takiej osoby, to będziesz bardziej skłonna coś dla niej zrobić, odwalić za nią obowiązki w pracy, stanąć po jej stronie w jakimś konflikcie, który sobie wymyśliła. Ulubione narzędzia toksycznej osoby to kłamstwo, branie innych na litość, plotki i złośliwe komentarze. To ta osoba, która zawsze jest w stanie powiedzieć Ci coś, co niby wygląda na komplement, a jednak sprawia, że czujesz się po tym fatalnie – na przykład: „Ciekawa bluzka! Podziwiam Cię, ja bym się nie odważyła tak ubrać!”. Wbija Ci takie szpilki i zasiewa w Tobie wątpliwości, sprawiając, że myślisz o sobie coraz gorzej. Ściąganie innych w dół pozwala jej kontrolować ich i uzależniać od siebie, podobnie jak wciąganie ich w różne konflikty. Jak się przed tym bronić? Toksyczne osoby są świetnymi manipulatorami i czasem zostajemy wciągnięci w ich gierki, jeszcze zanim zdążymy się zorientować, z kim mamy do czynienia… A kiedy zaczynamy mieć jej dosyć, często naszym pierwszym odruchem jest konfrontacja i powiedzenie tej osobie wprost, że zachowuje się fatalnie – tyle, że w ten sposób dalej gramy w jej grę, bo ona uwielbia konflikty, uwielbia stawiać się w roli ofiary (a teraz przecież my ją atakujemy!) i zamiast wyciągnąć wnioski, po prostu obróci tę sytuację po swojemu i to z nas zrobi czarny charakter. Na szczęście istnieje kilka inteligentnych sposobów, w jakie można sobie radzić z toksycznymi osobami w codziennym życiu: WYZNACZAJ GRANICE Najważniejsza jest zmiana w Twoim myśleniu – musisz zdać sobie sprawę, że nie masz żadnego obowiązku zagłębiania się w negatywne emocje toksycznej osoby, brania udziały w jej dramach ani słuchania jej narzekań. Nawet w takich sytuacjach, kiedy tą toksyczną osobą jest Twój partner albo ktoś z rodziny, nadal nie jesteś odpowiedzialna za jej emocje, zwłaszcza kiedy sama je wywołuje, nakręcając wokół siebie różne dramaty. Możesz się tak czuć, bo toksyczne osoby są mistrzami wciągania innych w swój chaos, ale jedyne, za co tak naprawdę jesteś odpowiedzialna w sytuacji z drugą osobą, to Twoje własne słowa i zachowania. Nie możesz brać odpowiedzialności za cały świat, za to, co ktoś sobie wymyślił, nie powinnaś się też czuć w obowiązku, żeby ratować tę osobę z każdej opresji i wiecznie poprawiać jej humor. Czasem znalezienie złotego środka może być trudne, zwłaszcza kiedy tą toksyczną osobą jest ktoś bliski, kogo jednak chcemy wspierać – ale warto rozróżniać gotowość do wsparcia od pozwalania, żeby ktoś polegał na Tobie ze wszystkimi swoimi emocjami i dramatami. Każda dorosła osoba prędzej czy później musi się nauczyć radzić sobie sama ze sobą – bo to jest jej obowiązek, a nie zadanie wszystkich wokół. Dlatego musisz nauczyć się stawiać granice, sobie i tej drugiej stronie. Nie każda sytuacja wymaga, żebyś naprawdę musiała zareagować, włączyć się w kłótnię czy poklepywać tę osobę po plecach, kiedy ona robi z siebie ofiarę – nawet jeśli ona każdą drobną pierdołę próbuje w ten sposób przedstawiać. Naucz się rozróżniać te sytuacje, kiedy Twoja reakcja może coś wnieść albo uważasz, że naprawdę jest potrzebna, od tych, które tak naprawdę można zignorować i się w nie nie zagłębiać, bo są tylko narzekaniem dla narzekania albo sztucznym robieniem dramatów z niczego. Spróbuj też wyznaczać limity czasowe. Kiedy w pracy toksyczny kolega przychodzi do Ciebie ponarzekać, powiedz mu z góry, że chętnie go wysłuchasz, ale masz tylko pięć minut, bo spieszysz się na spotkanie albo masz coś superpilnego do zrobienia. Albo kiedy dzwoni do Ciebie Twoja toksyczna siostra i z doświadczenia wiesz, że rozmowa potrwa półtorej godziny i będzie się składała tylko z narzekania na jej pracę albo chłopaka – spróbuj z góry nakreślić ramy, powiedz, że masz tylko piętnaście minut, a potem musisz kończyć, bo gdzieś wychodzisz albo coś robisz. To może się wydawać tanią sztuczką, ale jeśli nie chcesz zupełnie zignorować tej osoby, bo z jakichś względów chcesz czy musisz utrzymywać z nią relacje, pozwala Ci to zachować pewien balans. Nie wyjdziesz na kompletnie nieczułą i nie zignorujesz tej osoby, a jednocześnie nie zmarnujesz kolejnej godziny na słuchanie narzekań na kogoś, kto się na nią krzywo spojrzał. PAMIĘTAJ O SWOICH CELACH I SPRAWACH Toksyczni ludzie są mistrzami siania chaosu i wciągania Cię w swoje sprawy. A to oznacza, że swoimi dramatami odciągają Cię od rzeczy, które są ważne dla Ciebie. Czas poświęcony na zagłębianie się w pełen negatywnych emocji świat toksycznej osoby, to czas, którego nie poświęcasz na swoją pracę, realizację swoich celów, relacje z ludźmi, których kochasz i którzy sprawiają, że czujesz się dobrze, na swoje hobby, na dbanie o siebie, na odpoczynek… Lista jest długa. Zastanów się, dlaczego miałabyś rezygnować z ważnych dla siebie spraw i poświęcać tak dużo czasu toksycznej koleżance z pracy, kiedy mogłabyś w tym czasie robić mnóstwo innych rzeczy, które są dla Ciebie dużo ważniejsze. Naucz się rozpoznawać te momenty, kiedy ktoś niepotrzebnie wciąga Cię w wir swoich dramatów, i ucz się nadawać priorytet temu, co jest ważne dla Ciebie i czego Ty potrzebujesz. UWAŻAJ NA PLOTKI Osoby toksyczne uwielbiają rozmawiać o innych i oceniać ich za plecami. Dlatego najpewniej będą chciały z Tobą plotkować o wspólnych znajomych albo narzekać na to, jak (we własnej głowie) zostały przez nich potraktowane. Ale musisz na to bardzo uważać, bo to, że toksyczna osoba przychodzi do Ciebie i chce z Tobą obgadywać innych, nie czyni Cię wyjątkową i nie jest żadnym dowodem zaufania albo sympatii. Ona robi to prawie z każdym i możesz być pewna, że Ciebie też obgaduje, kiedy tego nie słyszysz. Musisz bardzo uważać, co mówisz przy takiej osobie – bo możesz być pewna, że powtórzy koleżance to, co o niej nagadałaś, żeby rozkręcić między wami aferę. A już zwłaszcza musisz uważać, jakie rzeczy zdradzasz takiej osobie na swój temat – bo ona nie dotrzyma tajemnicy i Twoje sekrety mogą się bardzo szybko rozejść po całym biurze czy wszystkich waszych znajomych. Najlepiej nie angażuj się w plotki. Jeżeli już musisz, to wysłuchaj, co toksyczna osoba ma do powiedzenia, ale nie dokładaj nic od siebie i nie komentuj w jej towarzystwie zachowania czy wyglądu innych osób – bo to może się bardzo łatwo obrócić przeciwko Tobie. PROPONUJ KONKRETNE ROZWIĄZANIA Toksyczni ludzie uwielbiają narzekać i analizować swoje dramaty w najdrobniejszych szczegółach, ale tak naprawdę nie szukają prawdziwych rozwiązań dla sytuacji, w jakich się znaleźli. Nie chcą niczego realnie zmienić – bo po co mieliby to robić, skoro oni żyją konfliktem i negatywnymi emocjami i to wszystko jest im potrzebne. Dlatego sprytnym sposobem na zniechęcenie toksycznej osoby do obarczania Cię jej problemami jest proponowanie bardzo konkretnych rozwiązań. Zamiast tylko potakiwać i mówić „o nie, ale przejebane”, „no nie, jak on tak mógł” – zacznij podsuwać konkretne pomysły, jak można rozwiązać dany problem, załagodzić konflikt, co konkretnie toksyczna osoba mogłaby zrobić, żeby poprawić sytuację. Tutaj znowu nie wychodzisz na kompletnie nieczułą osobę (bo przecież CHCESZ jej pomóc), więc nic nie można Ci zarzucić. Ale jednocześnie jeśli przyjmiesz taką strategię, to po kilku próbach toksyczna osoba szybko się nauczy, że nie jesteś taką widownią, jakiej ona potrzebuje – i pójdzie zawracać głowę komuś innemu. NIE DAJ SIĘ WZIĄĆ NA LITOŚĆ Toksyczne osoby często robią z siebie ofiarę, żeby wywołać u Ciebie konkretną reakcję – chcą Cię zmanipulować, żebyś coś dla nich zrobiła, stanęła po ich stronie w jakimś konflikcie, poświęcała im uwagę. Grają na Twoim współczuciu i dobrym sercu, żeby w jakiś sposób Cię wykorzystać. Pamiętaj o tym, kiedy następnym razem toksyczna osoba będzie Ci jęczeć nad uchem, jaka to ona jest biedna, ile ma problemów i jak przez te wszystkie kwasy z szefem nie zdąży na czas zrobić projektu – bo ona oczekuje, że zmięknie Ci serce, rzucisz wszystkie swoje sprawy i popędzisz zrobić projekt za nią. Nie daj się też nabrać na poczucie winy – bo często, kiedy odmawiasz zachowania się tak, jak oczekuje tego toksyczna osoba, ona tak obróci sytuację, żebyś wyszła na kogoś okropnego, kto złośliwie nie chce jej pomóc w potrzebie. Nie daj się wpędzić w poczucie winy, przez które będziesz marionetką toksycznej osoby – bo to jest jej sposób na kontrolowanie innych! NIE POZWÓL SIĘ SPROWOKOWAĆ Toksyczni ludzie często sami szukają zaczepki. Mówią i robią nieprzyjemne rzeczy, zwracają na siebie uwagę, starają się stworzyć sytuacje, kiedy ktoś połknie haczyk i da się sprowokować. Naucz się to dostrzegać i pamiętaj, co jest celem takiego zachowania. Postaraj się nie brać do siebie złośliwych rzeczy, które możesz usłyszeć od toksycznej osoby – ona mówi to, żeby zasiać w Tobie wątpliwości, zepsuć Ci humor, sprowokować konflikt, ale to jeszcze nie znaczy, że to, co mówi, jest prawdą. Zanim pozwolisz, żeby zepsuło Ci to humor, zastanów się nad intencją toksycznej osoby i pamiętaj, że to jest po prostu jej sposób funkcjonowania wśród ludzi – chociaż masz wrażenie, że jej słowa są wymierzone w Ciebie, to tak naprawdę ona szuka jakiejkolwiek zaczepki. Jeśli połkniesz haczyk i dasz się sprowokować, to po prostu tańczysz tak, jak ona Ci zagra. To nie jest łatwe, bo wszyscy w jakimś stopniu przejmujemy się tym, co myślą o nas inni – ale warto spróbować nauczyć się ignorować takie zaczepki. Tak naprawdę kiedy przejrzysz toksyczną osobę i jej intencje, jej próby sprowokowania konfliktu z czasem mogą Ci się zacząć wydawać śmieszne i łatwiej będzie puścić je mimo uszu. Pamiętaj też, że nie wszystko jest warte tego, żeby się o to kłócić. Toksyczne osoby często prowokują konflikty o pierdoły, tworzą je z niczego. Naucz się wybierać te walki, które są naprawdę ważne i rzeczywiście chcesz je stoczyć, i staraj się wycofywać z tych, które nic nie wnoszą i tylko marnują Twój czas i energię. To tak jak w związku – kłótnia o to, że partner nie wyniósł śmieci, nie jest kluczowa dla przetrwania waszego związku. I jeśli już macie się kłócić, to o coś, co jest naprawdę ważne i gdzie wasz związek potrzebuje prawdziwej zmiany. KONTROLUJ SWOJEGO WEWNĘTRZNEGO KRYTYKA Najlepszym przyjacielem toksycznej osoby jest Twój wewnętrzny krytyk – ten złośliwy głos w Twojej głowie, który mówi Ci, że nie jesteś wystarczająco dobra. Mówiąc do Ciebie, toksyczna osoba tak naprawdę często zwraca się właśnie do Twojego wewnętrznego krytyka, bo wie, że jego najszybciej może sprowokować. To dlatego przytyki i złośliwości toksycznych osób są takie trudne do zniesienia – bo uderzają w nasze różne kompleksy, sieją ziarno niepewności i sprawiają, że sami zaczynamy o sobie źle myśleć. Pamiętaj o tym i zanim bezkrytycznie przyjmiesz argumenty toksycznej osoby i pozwolisz, żeby Twój krytyk się rozszalał, zastanów się, dlaczego akurat te słowa tak Cię dotknęły. Najlepszą obroną przed toksycznymi osobami jest duża samoświadomość. Naucz się rozpoznawać swoje emocje i to, co je prowokuje. Kiedy wiesz, jakie zachowania i emocje Ci nie służą, co obniża Ci samoocenę, co sprawia, że się nakręcasz i dajesz się wciągnąć w konflikt, łatwiej Ci potem rozpoznawać takie chwile, zrobić krok w tył, unikać pewnych sytuacji czy się z nich wycofać. Łatwiej jest zignorować złośliwości, kiedy nie musisz działać instynktownie, bo rozpoznajesz, dlaczego coś akurat te słowa Cię tak dotknęły i jesteś w stanie sobie wytłumaczyć, że one nie muszą być prawdą. Wtedy zamiast przyjmować cudze emocje, powtarzać w głowie słowa toksycznej osoby na swój temat i pozwalać jej się ciągnąć w dół, możesz dużo skuteczniej zadbać o swoje własne emocje i odciąć się od tego gówna, które ktoś chce Ci wcisnąć. PAMIĘTAJ, ŻE MOŻESZ ZERWAĆ KONTAKT Nie masz obowiązku przyjaźnić się z każdym ani tkwić w związku z osobą, która jest dla Ciebie okropna. Otaczaj się ludźmi, wśród których czujesz się dobrze, którzy Cię inspirują, akceptują, pomagają Ci się rozwijać – a nie nieustannie ciągną Cię w dół. Jeśli ktoś ciągle sprawia, że czujesz się źle, masz prawo się od niego odciąć albo chociaż ograniczyć kontakty do niezbędnego minimum, jeżeli sytuacja nie pozwala na zupełne zerwanie kontaktów. Wiadomo, że to nie zawsze jest proste. Łatwiej odciąć się od toksycznej koleżanki, którą widujesz raz na miesiąc, niż od współpracownika albo kogoś z bliskiej rodziny. Nie zawsze możesz tak po prostu wycofać się z jakiejś sytuacji, a czasem może po prostu nie chcesz tego robić, bo generalnie lubisz swoją pracę i nie będziesz jej zmieniać przez jedną beznadziejną koleżankę. A kiedy mamy toksyczną osobę w rodzinie, jest podwójnie trudno, bo dochodzi jeszcze poczucie winy związane z tym, że miałabyś być złą córką czy wnuczką i zdystansować się wobec bliskiej osoby. Nie każdy musi być gotowy na taki drastyczny krok i nie każdy musi tego chcieć. Ale pamiętaj, że jeśli ktoś nieustannie sprawia, że czujesz się fatalnie, rani Cię, szkodzi Ci i nie reaguje, kiedy prosisz, żeby przestał, to masz prawo się od niego odsunąć albo ograniczyć kontakty do takiej dawki, żeby nie niszczyły Ci całej samooceny i całego życia. Masz prawo być szczęśliwa i traktować siebie z szacunkiem – nawet jeżeli ktoś próbuje Ci tego odmówić. Jest spora szansa, że jeśli zastosujesz te strategie, toksyczna osoba w końcu nauczy się, że jej „magia” na Ciebie nie działa – i da Ci spokój, szukając sobie bardziej podatnej ofiary. Warto pamiętać, że najlepsze, co możemy zrobić w relacji z toksyczną osobą, to zadbać o siebie – bo szanse, że uda Ci się ją zmusić do zmiany zachowania, są bardzo małe. Takie osoby rzadko wykazują się autorefleksją, nie wyciągają wniosków ze swoich relacji z ludźmi, nie chcą zmiany, a jeśli będziesz próbować je do tego zmusić, zrobią z Ciebie czarny charakter w swojej historii. Dlatego pamiętajcie – dbajcie o siebie i nie dajcie się wciągnąć w cudze dramaty! Niezależnie od tego, czy w to wierzymy czy też nie, w naszym otoczeniu znajdują się liczni ludzie, o których możemy powiedzieć, że jest to typowa toksyczna osobowość. Praktycznie rzecz biorąc najprawdopodobniej mamy z nimi do czynienia właściwie tacy sprawiają, że czujemy się źle, nawet jeśli nie jesteśmy niczemu winni. Są to ludzie, którzy nas notorycznie wykorzystują. Inni z kolei usiłują nas nieustannie podporządkowywać i trzymać nas na swojej łasce. Często nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy. W każdym wypadku jest to toksyczna osobowość, niemniej jednak innego z nich możemy mniej więcej opisać słowami, niektórych nie znamy, ale w przeważającej większości przypadków nawet nie jesteśmy świadomi stopnia ich dalszej części naszego dzisiejszego artykułu zamierzamy zaprezentować Ci siedem najczęściej spotykanych typów toksycznych osobowości, które spotykamy wokół siebie każdego dnia. W ten sposób będziesz w stanie łatwiej je zidentyfikować i sobie z nimi poradzić. I oczywiście uniknąć zranienia przez nie.“Wielokrotnie pozwalamy gorszym od nas, zazdrosnym, autorytatywnym, psychotycznym, aroganckim i przeciętnym, ogólnie rzecz biorąc ludziom, których cechuje toksyczna osobowość wejść w nasz najbardziej intymny krąg przyjaciół. Pozwalamy znajdować się w nim ludziom po prostu złym, ludziom, którzy nieustannie oceniają to, co mówimy i robimy lub też czego nie mówimy i robimy.” –Bernardo Stamateas–Toksyczna osobowość – typ zazdrosnyToksyczna osobowość typu zazdrosnego to osoba, która zawsze stara się szukać sprzymierzeńców wśród innych i nastawiać ich przeciwko Tobie, z różnych ona w stanie zatruwać życie innych swoimi słowami i negatywnym sposobem myślenia. Osoba tego typu nigdy nie jest w życiu szczęśliwa. Zawsze chce tego, co mają inni, niezależnie od własnego stanu posiadania. Będzie także próbować obniżać poczucie własnej wartości u innych ludzi z jej jest wykryć tego rodzaju osobowość toksyczną. Możesz ją wręcz zobaczyć na własne oczy. Ważną rzeczą jest wiedzieć o tym, jak najlepiej od niej uciec. Nie możesz pozwolić jej wsączać w swój umysł jej toksycznych myśli. Wystarczy po prostu ją zignorować z nas nie myśli tak samo o innej osobie i musimy to zrozumieć. Nie pozwól więc nikomu wpływać na to, co i jak myślisz na temat innego człowieka ani już na pewno na swój autorytarnyToksyczna osobowość typu autorytarnego ma tendencję do bycia szefem w każdych okolicznościach. Jest kimś, kto koniecznie chce zawsze i wszędzie wszystkimi dyrygować i trzymać innych pod swym taka może być niezwykle niebezpieczną w sferze zawodowej, jeśli otrzyma choć odrobinę władzy nad innymi. W rezultacie będzie wzbudzać strach u swoich podwładnych, aby za wszelką cenę uzyskać nad nimi kontrolę i władzę. Ale na tym się to wszystko nie kończy. Osoba o typie autorytarnym nieustannie stosuje upokorzenie, groźby i narzucanie ich woli nie powinien tego tolerować, nawet jeśli jest to Twój przełożony. Obecnie w większości krajów rozwiniętych od wielu lat obowiązują przepisy prawne, które regulują kwestie nadużywania władzy w miejscu pracy (potocznie, choć nie do końca poprawnie zwanego mobbingiem).Jeśli znajdziesz się w takiej sytuacji, nie bój się podjąć odpowiednich środków zaradczych. W przeciwnym wypadku praca może stopniowo przekształcić się w prawdziwe manipulantaKtoś, kto ma osobowość manipulacyjną jest niezwykle trudny do wykrycia. Toksyczna osobowość tego typu może przez wiele lat pozostać niezauważona, a nawet nigdy nie zostać odkryta. Na pozór sprawia ona wrażenie osoby szczerzej, przyjaznej i pełnej ona olbrzymią zdolność do empatii, szczególnie wtedy, gdy sama odnosi z tego powodu jakieś korzyści. Ale gdy już poznasz ją lepiej, to zapewne dostrzeżesz w jej charakterze pewne elementy, których musisz za wszelką cenę początku nigdy nie bądź szczery w rozmowie z osobą typu manipulacyjnego, bo po prostu odwróci się od Ciebie. Ale na tym nie koniec. Będzie ona czuć się zaatakowana przez Ciebie i zrobi wszystko, by sprawić, że poczujesz się winny za swoją dodatek obarczy Cię winą w oczach Waszych wspólnych znajomych. W takiej sytuacji okaże się, że jedyną winną osobą swojego w pełni szczerego postępowania w efekcie zostaniesz tylko jeśli wiesz, że nie ma w tym za grosz prawdy, to jednak w oczach innych swojego wizerunku już nie zmienisz. Niezależnie więc od rozwoju wydarzeń popsujesz sobie humor, samopoczucie i kontakty więc – unikaj szczerości za wszelką cenę, mów takiej osobie wyłącznie to, co sama chce usłyszeć. Inaczej mówiąc, pokonaj ją jej własną osobowość typu manipulacyjnego zawsze gra nieczysto i mają przy tym tendencję do kłamstwa lub naciągania prawdy na swoją korzyść. Jeśli Ty masz jakiś problem w swoim życiu, jej sytuacja życiowa będzie zawsze gorsza od Twojej. A przynajmniej tak będzie ją przedstawiać w gronie Waszych wspólnych na koniec osoby takie mają niezwykły wręcz dar wsączania jadu w swoje otoczenie. Jeśli są smutne, wszyscy wokół nich także będą nieustannego pesymistyZgodnie z tym, co sugeruje nazwa tej osobowości, pesymiści widzą wszystko w ciemnych barwach. Są oni ludźmi, których przytłaczają dosłownie wszystkie rzeczy dookoła i bardzo łatwo poddają się w obliczu trudności. Taka toksyczna osobowość przyciąga jeszcze więcej negatywnych myśli i aspektów, a tym samym egzystencja takiej osoby zamienia się w błędne tacy przedstawiają się zawsze jako bezbronne ofiary złego świata. Ciągle skarżą się na swoją przeszłość, teraźniejszość i prawdopodobną przyszłość widzą jedynie w czarnych się za wszelką cenę wyrwać spod negatywnego wpływu tego typu osoby. Niezależnie od tego, jak bardzo starasz się przekonać ją, że wszystko pójdzie dobrze i nic złego jej się nie stanie, efekt tego będzie po prostu żaden. Osoba taka zawsze będzie mieć argumenty na poparcie tezy przeciwnej. Zawsze będzie w stanie Cię przekonać do tego, że ma efekcie Ty także zaczniesz widzieć przyszłość w postaci samych problemów. Konsekwencją tego będzie to, że przestaniesz czuć się dobrze, utracisz całą swoją radość życia i energię. Tacy ludzie są również znani jako “wampiry emocjonalne”.Typ socjopatycznyToksyczna osobowość w odmianie socjopatycznej to jeden z najbardziej niebezpiecznych ich rodzajów. Cechuje ona ludzi impulsywnych, którzy nie ustanawiają żadnych granic emocjonalnych i nie czują skruchy, gdy zadają innym to z reguły ludzie chorobliwie wręcz ambitni, którzy osiągają swoje cele bez dbania o to, czy i kogo zniszczą po drodze. Pasuje do nich mało eleganckie powiedzenie “dążyć po trupach do celu”. Nie są w stanie powiedzieć “przepraszam”, bo nie czują żadnej winy, ani też skruchy wobec są ludzie, którzy na pierwszy rzut oka mogą sprawiać wrażenie niezwykle sympatycznych, wręcz uroczych. Jednak tak naprawdę to będą mówić Ci wszystko to, co tylko chcesz usłyszeć. Mają oni tendencję do wzbudzania zainteresowania osobą stojącą przed nimi, zadając jej wiele pytań, aby uzyskać jak najwięcej informacji na jej temat. Ale ich cele są z gruntu rzeczy złe i tak uzyskane informacje osoby takie będą przechowywały tak długo, aż będą mogły wykorzystać je przeciwko tej drugiej osobie. W ten sposób kłamią i oszukują, aby uzyskać to, czego chcą. Będą udawać emocje, których nie czują. Jest to wręcz idealne przeciwieństwo osoby pełnej rozpoznać osobowość toksyczną typu socjopatycznego? Musimy być bardzo uważni. Biorąc pod uwagę to, że osoby takie nie odczuwają jakichś szczególnych emocji, musimy bacznie obserwować ich twarz, wygląd i mięśnie twarzy. Jeśli skupią się na sobie i nie poruszają nawet pojedynczym mięśniem na twarzy, to pora zacząć możliwe, że mamy właśnie do czynienia z osobą typu socjopatycznego, która będzie starała się manipulować nami i naszym otoczeniem w celu uzyskania jak największej ilości korzyści dla siebie dyskredytującyToksyczna osobowość typu dyskredytującego cechuje się silnym poczuciem niedowartościowania. Ma przy tym silną skłonność do manipulowania i emocjonalnej destabilizacji innych ludzi. W efekcie inne osoby będące pod jej wpływem mogą zacząć wykazywać brak poczucia bezpieczeństwa i zacząć polegać wyłącznie na ich o takiej osobowości będą zachowywać się z pozoru jak najlepsi z przyjaciół, ale będą wykorzystywać wszystko to, co im mówisz, aby zdradzić Cię przed innymi w odpowiednim dla siebie momencie. W ten sposób udają tylko, że interesują się tym, co im się mówi. Bawią się Tobą wykorzystując przy tym element neurotycznyOsoba neurotyczna jest w całym swoim życiu raczej niepewna wobec wszystkich jego aspektów. Z tego powodu starają się z reguły osiągnąć dobrą pozycję społeczną, aby nadrobić braki wynikające z jej niskiej samooceny. Nie jest w stanie znieść nikogo, kto wie na jakiś temat więcej od niej. Szczególnie widoczne jest to w sferze zawodowej. I dlatego też osoby takie zawsze starają się być w centrum względu na tego rodzaju niepewność kierującą jej całym życiem, z którą zmagała się od dzieciństwa i nie potrafiła sobie z nią poradzić, toksyczna osobowość typu neurotycznego rozwija w sobie tendencję do zachowania nacechowanego dążeniem do perfekcji, a jednocześnie konfliktowego, samolubnego i wręcz dziecinnego. Jej celem nadrzędnym jest uzyskanie kontroli nad innymi ludźmi z jej jednak zauważyć, że w zupełnie inny sposób, niż to ma miejsce na przykład u osobowości autorytarnej, czy też manipulacyjnej. Ponadto wahania nastroju osób neurotycznych uniemożliwiają im prowadzenie wspólnego życia z innymi z opisanych powyżej toksycznych osobowości może zainfekować także tych, którzy znajdują się wokół nich. Wystarczy do tego sam tylko przekaz negatywnej energii, która jest w stanie wręcz zniszczyć całe otoczenie takiej chcesz zadbać o swoje własne zdrowie psychiczne, samopoczucie i stan emocjonalny, powinieneś więc jak najlepiej opanować umiejętność rozpoznawania wszystkich tych typów sztuka bowiem polega na tym, że toksyczna osobowość wykryta odpowiednio wcześnie pozwala podjąć niezbędne środki i metody przeciwdziałania jej szkodliwym rodzajom aktywności. W ten sposób nie pozwolimy skrzywdzić siebie samych, a może nawet ochronimy inne osoby z naszego otoczenia przed jej zgubnym może Cię zainteresować ... Ostrzeżenie: Historia mówi o napaści na tle seksualnym Może być trudno znaleźć odpowiednie słowa, by pocieszyć ukochaną osobę, która nie został napastowany seksualnie. Chcesz, aby czuli się wspierani, bezpieczni i wolni od osądów, ale nawet osoba mająca najlepsze intencje może się potknąć. Istnieją jednak sposoby na poruszanie się po tych trudnych rozmowach, aby pomóc ocalałym w leczeniu, zwłaszcza teraz bardziej niż kiedykolwiek, aby stworzyć bezpieczną przestrzeń do dzielenia się swoimi historiami. Ale dlaczego niektórzy z nas mają problem ze znalezieniem właściwych rzeczy do powiedzenia? Cóż, psycholog kliniczny i autor Radość ze strachu,Dr Carla Marie Manly, wyjaśnia, że ​​bliscy boją się, że powiedzą coś złego. „Nawet najbardziej życzliwi i dobrze poinformowani ludzie mogą obawiać się powiedzenia czegoś, co będzie szkodliwe lub krzywdzące. Głęboki strach przed „pomyłką” często uniemożliwia ludziom zwracanie się o wsparcie. Ponadto niektórzy ludzie obawiają się, że sprawy takie jak napaść na tle seksualnym są „zbyt prywatne” i martwią się, że pytania lub komentarze będą postrzegane jako inwazyjne lub nieodpowiednie” – mówi dr Manly. Chociaż prowadzenie tego rodzaju rozmów jest niewygodne, ważne jest, aby osoby, które przeżyły, otrzymały przemyślane słowa wsparcia, aby uniknąć pogorszenia traumy. Na przykład Zacznij od wiary Kampania stwierdza na swojej stronie internetowej, że „większość ofiar napaści na tle seksualnym nigdy nie zgłasza przestępstwa organom ścigania, często z powodu odpowiedzi, jakie otrzymują od przyjaciół i członków rodziny… Umiejętność reagowania ma kluczowe znaczenie, ponieważ negatywna reakcja może pogorszyć traumę i stworzyć środowisko, w którym sprawcy nie ponoszą żadnych konsekwencji dla swoich przestępstwa”. Aby lepiej przygotować przemyślane reakcje i wspierać zdrowsze środowisko dla bliskich, którzy zostali napadnięci seksualnie, my związany z dr Manly, aby dowiedzieć się, co ludzie powinni, a czego nie powinni mówić, gdy ktoś decyduje się na otwarcie na ich temat doświadczenie. Pod koniec dnia ważne jest, aby ocaleni czuli się wspierani i pocieszeni przez tych, których kochają. Co powiedzieć osobie, która przeżyła napaść na tle seksualnym: 1. Zaproponuj słuchanie lub wspólne wykonywanie czynności. To może być niesamowicie przerażające dla osoby, która przeżyła napaść na tle seksualnym, aby otworzyć się na swoje doświadczenie, bez względu na to, ile czasu minęło od incydentu. Dlatego tak ważne jest cierpliwe słuchanie i oferowanie spędzenia z nimi czasu, jeśli jest to coś interesującego dla ocalałego. „[Utrzymuj] miły, delikatny kontakt wzrokowy [i] oferuj proste, bezpośrednie słowa wsparcia, takie jak: „Zdaję sobie sprawę z tego, co ci się przydarzyło. Jestem tutaj, jeśli mnie potrzebujesz, czy chcesz porozmawiać, iść na spokojny spacer, czy obejrzeć razem film. Właściwie, jeśli chcesz, żebym teraz z tobą usiadł, mam mnóstwo czasu. Biorąc pod uwagę, że napaść na tle seksualnym jest poważnym naruszeniem granic i często prowadzi do intensywnych uczucia, takie jak wstyd, strach, zakłopotanie, niepokój, zwątpienie, a nawet wstręt do samego siebie, ważne jest, aby uważnie słuchać bez osądzania” – mówi dr. Męski. 2. Poinformuj ich, że szanujesz ich granice. Chociaż możesz założyć, że przytulenie lub lekkie dotknięcie ręki zapewni wsparcie, w rzeczywistości może sprawić, że ukochana osoba poczuje się nieswojo i wywoła negatywne emocje. Najlepiej zachować ostrożność w kontaktach fizycznych, pytając, czy możesz je przytulić i szanując ich życzenia, jeśli wolą tego nie robić. „Po rozmowie — bez względu na to, jak długa lub krótka rozmowa — może się okazać, że stosowne będzie dodanie: „Czy chciałbyś przytulać?' Jest to ważne, ponieważ ofiara napaści na tle seksualnym może zarówno obawiać się, jak i pragnąć uspokajającego kontaktu fizycznego od: kochany. Jeśli dana osoba odmawia uścisku, po prostu powiedz: „Bez zmartwień. Szanuję twoje granice. Jestem tu, kiedy mnie potrzebujesz”. 3. Odzwierciedlaj ich uczucia i doświadczenie. Jeśli nie masz pewności, co powiedzieć ukochanej osobie o jej napaści na tle seksualnym, odzwierciedlenie jej uczuć i doświadczeń może zapewnić wsparcie i pocieszenie. „Jednym z najbezpieczniejszych i najskuteczniejszych sposobów potwierdzania uczuć i doświadczeń ofiary jest po prostu ponowne przedstawienie uczuć lub doświadczeń ofiary własnymi słowami. Ta technika, zwana lustrzanym odbiciem lub słuchaniem refleksyjnym, pozwala ofierze poczuć się wysłuchaną i zrozumianą na bardzo głębokim poziomie” – wyjaśnia dr Manly. Na przykład, po prostu stwierdzając: „Przykro mi, że czujesz się przestraszony i zły. To całkowicie w porządku i zrozumiałe, że czujesz się w ten sposób z powodu [wstaw doświadczenie]”. Może nie czuć, że im pomagasz, ale po prostu potwierdzanie swoich emocji może przejść długą drogę. 4. Udziel wskazówek za pomocą miłych słów wsparcia. Łatwo jest zatrzymać i naprawić wszystko w chwili, gdy usłyszysz, że członek rodziny został napastowany seksualnie. Ale musisz pamiętać, że nie chodzi o ciebie. Chodzi o to, by czuli się tak wspierani i kochani, jak to tylko możliwe – a to oznacza szanowanie ich życzeń, gdy przychodzi do podejmowania kolejnych kroków. „Kiedy członek rodziny [lub bliski] został napastowany seksualnie, ukochana osoba może udzielić wskazówek za pomocą prostych, miłych słów wsparcia. Na przykład ktoś mógłby powiedzieć: „Cieszę się, że mogę znaleźć terapeutę specjalizującego się w leczeniu napaści na tle seksualnym; czy chciałbyś, żebym zdobył dla ciebie kilka imion? lub „Chętnie poprowadzę Cię do lekarza, a nawet umówię się na wizytę. Dobrym pomysłem byłoby wykonanie badania fizykalnego, aby zapewnić sobie dobre samopoczucie” – mówi dr Manly. „Kiedy ktoś oferuje wskazówki, ważne jest, aby nie zmuszać ofiary ani jej nie naciskać”. 5. Sprawdź ich zdrowie psychiczne lub fizyczne. „Dobrym pomysłem jest, aby ofiara była przewodnikiem co do głębi i charakteru dyskusji. Słuchacz może czuć się bezpiecznie, zadając podstawowe, otwarte pytania, takie jak „Jak się śpisz?”. „Jak bezpiecznie” czujesz?' lub „Jak sobie radzisz w świecie lęku?” Podążaj za wskazówkami ofiary, jeśli chodzi o ich poziom komfortu; pozwoli to ofierze otworzyć się z prędkością i głębokością, która nie jest dla nich groźna” – mówi dr Manly. Bez względu na to, ile czasu minęło od ataku, zawsze dobrze jest zadać te pytania ocalałemu. Większość ludzi może zakładać, że wszystko jest w porządku, podczas gdy pokonanie doświadczenia napaści seksualnej może zająć miesiące, a nawet lata. 6. Nie nakładaj na nich żadnej odpowiedzialności. Zadawanie pytań obwiniających ofiarę natychmiast sprawi, że ukochana osoba poczuje się samotna, a nawet może przekonać ją, że napaść była jej winą. „Unikaj wszelkich stwierdzeń, które nakładają odpowiedzialność na ofiarę, takich jak: „Nie powinieneś był wychodzić tak późno”, „Powinieneś było wiedzieć lepiej niż tyle pić” lub „Mówiłem ci, że pójście na to przyjęcie to zły pomysł”. Takie stwierdzenia mają charakter obraźliwy, osądzający i obwiniający; negatywne i krytyczne komentarze są szkodliwe i z pewnością sprawią, że ofiara poczuje się gorzej” – mówi dr Manly. 7. Unikaj porównywania ich doświadczeń z twoimi. Chociaż możesz chcieć podzielić się własnym doświadczeniem lub porównać ich napaść z historią celebryty lub tematem popkultury, najlepiej powstrzymać się od tego. Każde doświadczenie jest wyjątkowe dla każdego ocalałego i nigdy nie powinny być oceniane ani porównywane z czyjąkolwiek historią. „Unikaj mówienia rzeczy takich jak „Wiem, jak się czujesz” lub „Wiem z własnego doświadczenia, przez co przechodzisz”. Takie stwierdzenia stawiają skoncentruj się na mówcy jako „znającym”, zamiast pozwalać ofierze poczuć się wysłuchaną i uprawnioną z powodu swoich wyjątkowych uczuć i doświadczeń”, dr. Męski. Więc co powinieneś powiedzieć zamiast tego? Cóż, według dr Manly, możesz zaoferować: „Słyszałem, że bardzo się boisz”, „Brzmi to tak, jakbyś był teraz niesamowicie niespokojny” lub „Wydaje się że jesteś bardzo zły. Stwierdzenia te tworzą otwartą linię komunikacji, która potwierdza i wspiera drugą osobę, jednocześnie zachęcając do dalszych działań Informacja. Nie jest właściwe porównywanie lub porównywanie doświadczenia ofiary z własnym, doświadczeniem celebryty lub jakiejkolwiek innej osoby”. 8. Nie każ im ukryć ataku. „Ofiara nie będzie czuła się wspierana żadnymi stwierdzeniami, które są agresywne, osądzające lub krytyczne. Najlepszym podejściem jest oferowanie pacjentowi życzliwego wsparcia poprzez słuchanie, a następnie udzielanie jasnych porad dotyczących dostępnego wsparcia. Nigdy nie jest właściwe mówienie ofierze, aby ukryła napaść na tle seksualnym” – mówi. Dr Manly. Zasugerowanie bliskiej osobie ukrycia swojego ataku uniemożliwi jej uzdrowienie i dzielenie się swoimi doświadczeniami z innymi osobami, którym bardzo zależy na niej. Ten rodzaj języka może wywołać wstyd, sprawiając, że uwierzą, że to oni są winni. Zamiast tego możesz zaproponować, że będziesz z nimi, jeśli zdecydują się powiedzieć komuś innemu. To może sprawić, że poczują się mniej samotni, jeśli boją się mówić. 9. Nigdy nie mów im, że powinni to zgłosić. Chociaż możesz założyć, że zrobiłbyś coś innego, gdybyś był w takiej sytuacji, nie oznacza to, że powinieneś narzucać innym swoje opinie. Poinformowanie ukochanej osoby, że powinna zgłosić napaść, sprawi, że poczuje się mniej kontrolowana nad swoją sytuacją osobistą. „Po pierwsze, użycie słowa „powinien” sprawi, że ofiara poczuje się zawstydzona; to samo w sobie jest bardzo szkodliwe. Jeśli ofiara nie zgłosiła nadużycia, najlepszym rozwiązaniem jest powiedzenie: „Czy chcesz zgłosić nadużycie teraz? Czy to pomogłoby ci w jakiś sposób wyzdrowieć? Następnie ważne jest, aby pozycja ofiary była wspierana i szanowana. Jeśli ofiara zdecyduje się nie zgłaszać nadużycia, komentarze oceniające nie są odpowiednie ani pomocne” – mówi dr Manly. Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, został napastowany seksualnie, sprawdź te organizacje, które mogą udzielić wskazówek—ponieważ nikt nie powinien czuć się samotny. Każdy, kto szuka zasobów, aby porozmawiać o napaści na tle seksualnym, może odwiedzić Infolinia internetowa RAINN lub zadzwoń na infolinię National Sexual Assault Hotline pod numer 800-656-4673. catalin82/ Pracodawca lub współpracownik się na Ciebie uwziął? Czujesz się zastraszany i osaczony? Masz wrażenie, że jesteś firmowym kozłem ofiarnym? Prawdopodobnie padłeś ofiarą mobbingu. Nieprzyjemna atmosfera w pracy, pomówienia, ciągłe nerwy i stałe poczucie zaszczucia to jedne z najczęstszych oznak mobbingu. Zjawisko to, wciąż mało znane w Polsce, może objawiać się na wiele sposobów. Mobbing – co to jest? Obowiązujące w Polsce przepisy zapewniają prawną ochronę pracownika w konkretnych przypadkach, które mogą być uznane za mobbing. CZYTAJ TAKŻE | Psychoterror w pracy Zgodnie z art. 94 § 2 Kodeksu pracy mobbing oznacza wszelkie działania i zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko niemu, polegające na systematycznym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu, które wywołują zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, poniżaj lub ośmieszają, izolują lub wykluczają go z zespołu współpracowników. Ważne aby pamiętać, że mobbingu można doznać zarówno ze strony pracodawcy – rozumianego jako osoba fizyczna albo jednostka organizacyjna działająca przez osoby nią zarządzające, jak również ze strony przełożonych lub innych zatrudnionych. Nie można też zapominać, że pracodawca jest prawnie zobligowany do przeciwdziałania mobbingowi. Przepisy bardzo szczegółowo określają przesłanki, które muszą być spełnione, by móc mówić o mobbingu: występowanie działań i zachowań dotyczących pracownika lub skierowanych przeciwko niemu;oddziaływania polegają na nękaniu lub zastraszaniu;działania są systematyczne i długotrwałe;celem oddziaływania jest poniżenie lub ośmieszenie pracownika, odizolowanie go od współpracowników lub wyeliminowanie z zespołu;w efekcie prowadzonych działań u pracownika występuje zaniżona ocena przydatności zawodowej, a także poczucie poniżenia czy ośmieszenia albo odizolowanie lub wyeliminowanie go z zespołu współpracowników. Wszystkie wymienione wyżej elementy muszą zaistnieć łącznie – brak któregokolwiek z nich powoduje, że pracownik nie może domagać się roszczeń na podstawie przepisów mówiących o mobbingu. W przepisach nie został określony minimalny okres nękania lub zastraszania pracownika. Także ocena uporczywości i długotrwałości oddziaływania ma charakter zindywidualizowany i jest dokonywana przez sąd pracy na gruncie konkretnego przypadku. Po czym poznać mobbing? Mobbing może przybierać różne formy, a cechujące go zachowania są bardzo zróżnicowane. Zastanawiając się nad tym, czy mamy do czynienia z mobbingiem, należy zwrócić uwagę czy analizowane działania mają negatywny wpływ na: możliwości komunikowania się pracownika (działania takie jak stałe przerywanie wypowiedzi, uporczywe i nieuzasadnione krytykowanie, ustne groźby i pogróżki, poniżające gesty, spojrzenia lub komentarze);stosunki społeczne (w tym unikanie przez przełożonego rozmów, ograniczanie możliwości przedstawienia swojego zdania, ignorowanie);społeczny odbiór nękanej osoby (rozsiewanie plotek, ośmieszanie, sugerowanie choroby psychicznej, zmuszanie do wykonywania prac naruszających godność osobistą);jakość sytuacji życiowej i zawodowej (w tym niedawanie ofierze żadnych zadań do wykonania, odbieranie prac zadanych wcześniej, zlecanie wykonania prac bezsensownych bądź zarzucanie wciąż nowymi pracami, dawanie zadań przerastających możliwości i kompetencje w celu zdyskredytowania pracownika);zdrowie ofiary (np. grożenie przemocą fizyczną, działania o podłożu seksualnym, zmuszanie do wykonywania prac szkodliwych dla zdrowia). Należy podkreślić, że ocena działań lub zachowań, które mogą być uznane za mobbing, powinna w każdym przypadku być dokonywana w sposób niezależny i racjonalny. CZYTAJ TAKŻE | Dyskryminacja w pracy – jak ją udowodnić WAŻNE! Do uznania, że wystąpił mobbing nie wystarczy subiektywne wrażenie pracownika, które nie znajduje potwierdzenia w obiektywnej ocenie sytuacji. Odpowiedzialność pracodawcy wobec ofiary mobbingu Zgodnie z obowiązującymi przepisami pracodawca ponosi odpowiedzialność wobec pracownika, który stał się ofiarą mobbingu, w następujących przypadkach: wystąpienia u pracownika rozstroju zdrowia;rozwiązania przez ofiarę stosunku pracy z powodu mobbingu. Skuteczne dochodzenie roszczeń przez pracownika w obu wymienionych przypadkach możliwe jest praktycznie tylko na drodze sądowej. Wiążące się z tym formalności i koszty, w tym opłacenie wynagrodzenia prawnika, często powstrzymują poszkodowanych przed założeniem sprawy. To na poszkodowanym ciąży obowiązek dowiedzenia zaistnienia mobbingu, czyli przytoczenia faktów potwierdzających zarzuty. Odpowiednimi dowodami mogą być: dokumenty,korespondencja,nagrania rozmów,potwierdzające oskarżenia zeznania świadków. Należy podkreślić, że inni pracownicy tego pracodawcy składający przeciwko niemu zeznania nie mogą być ukarani za poświadczenie prawdy. Dopiero wykazanie przez poszkodowanego okoliczności wskazujących na mobbing powoduje, że to pracodawca ma obowiązek udowodnienia przed sądem bezzasadności stawianych mu zarzutów. Roszczenia pracownika Pracownik, który doznał rozstroju zdrowia w wyniku mobbingu, może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Musi przy tym wykazać nie tylko fakt pogorszenia zdrowia, ale także to, że jest on następstwem zachowań mobbingowych. Pracownik powinien przygotować odpowiednią dokumentację medyczną, która będzie wskazywała rozstrój zdrowia psychicznego lub fizycznego oraz sposób, w jaki był on leczony. Aby udowodnić wpływ mobbingu na stan zdrowia pomocne będzie przedstawienie i porównanie wyników badań z okresu poprzedzającego bezpośrednio stosowanie mobbingu z wynikami badań już po jego zaistnieniu. Ważnym dowodem mogą być także opinie lekarzy specjalistów, z których pomocy korzystał zastraszany lub nękany pracownik, oraz opinia biegłego sądowego z zakresu medycyny. Należy podkreślić, że pracodawca nie ponosi odpowiedzialności za szkody majątkowe, które pracownik poniósł wskutek rozstroju zdrowia spowodowanego mobbingiem (w szczególności kosztów leczenia, utraty zdolności do zarobkowania i konieczności ewentualnego przekwalifikowania zawodowego czy zmniejszenia się widoków na przyszłość). Odszkodowania za te szkody, z wyjątkiem sytuacji rozwiązania stosunku pracy z powodu mobbingu, można dochodzić przed sądem pracy na podstawie przepisów kodeksu cywilnego (art. 444 Kodeksu cywilnego oraz art. 300 Kodeksu pracy). W przypadku rozwiązania przez pracownika stosunku pracy z powodu mobbingu pokrzywdzony może dochodzić od pracodawcy odszkodowania. Jego wysokość nie może być niższa niż minimalne wynagrodzenie. Górna granica odszkodowania, którego można żądać, nie jest określona i powinna odpowiadać poniesionej szkodzie. CZYTAJ TAKŻE | Mobbing w pracy – jak zdiagnozować i do kogo udać się po pomoc Trzeba pamiętać, że oświadczenie pracownika o rozwiązaniu umowy powinno nastąpić w formie pisemnej z podaniem mobbingu jako przyczyny. Bardzo istotne z punktu dochodzenia przyszłych roszczeń jest to, aby w wypowiedzeniu pracownik wskazał, że był poddawany mobbingowi przez konkretne osoby. Uprawnienie do rozwiązania stosunku pracy z powodu mobbingu ma zastosowanie zarówno do umów zawartych na czas nieokreślony, jak też stosunków terminowych, niezależnie od tego czy dopuszczają to przepisy ogólne. Mobbing uważany jest za jest zdarzenie tak drastyczne, że upoważnia do traktowania konkretnych przepisów Kodeksu pracy (art. 94 § 4) jako stanowiących samodzielną podstawę do rozwiązania stosunku pracy. Przepisy a rynek Doświadczenia rynku pracy pokazują, że w przypadku mobbingu to nie zawsze pracownik jest stroną rozwiązującą stosunek pracy. Mechanizm mobbingu sprawia, że kiedy prześladowany pracownik próbuje się bronić (na przykład reagując agresywnie lub nieadekwatnie do sytuacji), to jego reakcje stają się pretekstem do złożenia mu niekorzystnego wypowiedzenia, w tym rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika. W takim przypadku pracownik może nie tylko dochodzić roszczeń związanych z bezprawną zmianą treści umowy albo jej rozwiązaniem, ale również podnieść zarzut, że stał się ofiarą mobbingu. Pozwoli mu to na żądanie uznania bezskuteczności wypowiedzenia i przywrócenia do pracy (oraz wypłaty wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy), a także dochodzenie rekompensaty poniesionej szkody w formie uzupełniającego odszkodowania na podstawie art. 94 § 4 Kodeksu pracy. Osoba, która w wyniku mobbingu sama decyduje się na rozwiązanie stosunku pracy, może to uczynić bez wypowiedzenia z powodu dopuszczenia się przez pracodawcę ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wobec pracownika (na podstawie art. 55 § 1 Kodeksu pracy). W takiej sytuacji pracownikowi przysługuje nie tylko zryczałtowane odszkodowanie z art. 55 § 1 Kodeksu pracy, ale również odszkodowanie uzupełniające (na mocy art. 94 Kodeksu pracy). Pracownik, który decyduje się na spór z pracodawcą i oskarżenie go o mobbing, musi liczyć się z koniecznością wystąpienia na drogę prawną. Dochodzenie swoich praw może być długotrwałe i kosztowne. Sprawdź ogłoszenia: Praca Wszyscy obgadujemy ludzi. Problem jest wtedy, kiedy osoba obgadywana dowiaduje się, że została obgadana. Ja właśnie niedawno zaczęłam się o tym dowiadywać. Podobno jestem fałszywa. Podobno nie szanuję ludzi. Znam siebie i wiem, jakie wady mnie dotyczą, a jakie nie. To, co usłyszałam, jest dla mnie trochę szokujące. Co mnie jednak boli bardziej, to to, że nie usłyszałam tego prosto w twarz. Obgadywanie ludzi czyni z nas królów opinii. Kiedy mówimy coś o kimś nie do tej osoby, nie dajemy jej żadnej szansy na obronę. Zazwyczaj w dodatku wybieramy sobie ludzi, którzy będą nam przytakiwać. Możemy osądzać i w dodatku dostaniemy jeszcze poparcie. Wydajemy wyroki na ludzi, stawiając ich w najgorszym możliwym świetle. Wpływamy też na ich relacje z innymi ludźmi. Każdy z nas w mniejszym lub większym stopniu ulega takim sugestiom i uprzedza się do ludzi, często potem nawet nie chce tej osoby poznać. Miałam ostatnio ciekawą sytuację w tym kontekście, jednak zupełnie odwrotną. Chcąc spróbować swoich sił w dziennikarstwie, wybrałam się do miejscowego dziennika, by zacząć tam praktyki. Oczywiście na praktykę zostałam przyjęta, ale szybko zorientowałam się, że podejście pani redaktor nie będzie sprzyjać mojej dalszej pracy. Nie tylko utrudniała mi komunikację z redakcją, ale przede wszystkim traktowała mnie tak, jakbym nic nie znaczyła. Bo przecież byłam tylko praktykantką. Mam wielki szacunek do siebie jako człowieka, co uważam za cechę każdego normalnego chrześcijanina. Postanowiłam więc zrezygnować. Ale przy okazji poszłam do redakcji i powiedziałam tej kobiecie, prosto w twarz, co myślę na temat jej zachowania. Możecie się domyśleć, jaka była jej reakcja. Bardzo prawdopodobne, że w ten sposób zafundowałam sobie bilet w jedną stronę, który nigdy nie pozwoli mi rozwinąć skrzydeł w tej dziedzinie życia. Ale wiem, że musiałam jej to powiedzieć. Przede wszystkim dlatego, żeby kiedyś zrozumiała, co robi źle. W ten sposób dałam jej szansę na obronę, a raczej szansę na zjechanie mnie od góry do dołu. Wiem, że sama nie zawsze postępuję w ten sposób. Kiedy obgaduję, nie daję ludziom takiej szansy. Stawiam siebie w najbardziej komfortowej sytuacji. Ciągle nam brakuje empatii. Próby postawienia się na miejscu tej drugiej osoby. Za każdym razem, kiedy chcemy coś powiedzieć, najpierw musimy przemyśleć, jak poczulibyśmy się wtedy, gdy to, co mówimy, ktoś powiedziałby o nas. Czasem jest ciężko się nie wyżalić, kiedy ktoś nas skrzywdzi, i to zrozumiałe. Jednak ważne jest to, by mówić o tym, co się stało, ale nie osądzać na tej podstawie człowieka. Nie wydawać opinii pt. "Ona jest taka czy taka". Jeżeli kogokolwiek jakieś moje zachowanie zraniło, to przepraszam z całego serca. Nie jestem idealna, ale uwaga: Ty też nie jesteś. Nikt z nas nie jest, każdy popełnia błędy. Jeśli jednak ktoś Cię zrani, pamiętaj, że zasługuje na to, by się o tym dowiedzieć. Od Ciebie, nie od kogoś, kto go nawet nie zna. Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.

co powiedzieć osobie która cię obgaduje